اعوذ بالله من الشيطان الرجيم

الفَاتِحَة

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿1﴾
به نام خداوند بسیار رحمتگری که همیشه رحمتگر است.
كلمه (رحمان) صيغه مبالغه است كه بر كثرت و بسيارى رحمت دلالت مىكند، و كلمه (رحيم) بر وزن فعيل صفت مشبهه است،

كه ثبات و بقاء و دوام را ميرساند، پس خداى رحمان معنايش خداى كثير الرحمة، و معناى رحيم خداى دائم الرحمة است.

الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿2﴾
ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.

الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ﴿3﴾
(خداوندى که) بسیار رحمتگر همیشه رحمتگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته).

مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿4﴾
(خداوندى که) مالک روز جزاست.

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿5﴾
(پروردگارا!) تنها تو را مى پرستیم؛ و تنها از تو یارى مى جوییم.

اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ ﴿6﴾
ما را به راه راست هدایت کن...

صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ ﴿7﴾
راه کسانى که آنان را مشمول نعمت خود ساختى، نه کسانى که بر آنان غضب کرده اى، و نه گمراهان.

فاتحه یا فاتحة الکتاب نام نخستین سوره در کتاب قرآن است. فاتحه از سوره‌های مکی است و از

۷ آیه تشکیل شده.برای این سوره بیش از ۲۰ نام گوناگون یاد شده که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از :

۱.سوره حمد: زیرا با کلمهٔ حمد شروع می‌شود و پیام اصلی و اولین آیهٔ آن درباره حمد یعنی پرستش خداست.

۲.فاتحه: از ریشهٔ فتح آمده و به معنای آغازگر و گشاینده‌ است و به آن «فاتحة الکتاب» نیز می‌گویند.

۳.سبع المثانی: چون این سوره از ۷ آیه تشکیل شده و در هر نماز واجب و مستحب دو بار خوانده می‌شود آنرا سبع المثانی نیز می‌خوانند.

۴.امّ‌الکتاب یا امّ‌القرآن: یعنی (مادر کتاب خدا) یا (مادر قرآن) این دو نامگذاری بدین جهت است

که اوّلاً قرآن با این سوره شروع می‌شود و آغاز هر چیز را امّ آن می‌نامند. ثانیاً زیرا آن را اصل و عصارهٔ قرآن می‌دانند.

۵.کَنز: این سوره را با گنج مقایسه کرده‌اند. یا اینکه گنج قرآن است.


	نام :
	وب :
	پیام :
	2+2=:


(Refresh)